داستان هرگز زود قضاوت نکنریاب دارای هزار سال تاریخ مکتوب بوده و جزو قدیمی‌ترین روستاهای گلی کشور به شمار می رود.
معماری کویری خانه‌های بافت تاریخی ریاب به سبک معماری خانه‌های یزدی شباهت دارد. کارشناسان برای اولین بار در این منطقه با بادگیرهایی مواجه شدند که مانند بادگیرهای یزد، با دریچه ای مستقیما به سردابه متصل می شوند. دیگر تزیینات این خانه‌ها نیز بسیار قابل توجه است.به طور کلی بناهای ریاب شاید برخلاف عمارت‌های یزد و اطراف آن باشکوه نباشند اما زیبایی خاص خود را دارند. این بناها تمامی نیازهای ساکنان خود را برآورده می کنند. در اغلب کوچه‌های این محله، ساباط یا سقف هایی برای ایجاد سایه ساخته شده اند و تمامی خانه‌ها دارای سردابه، حوضخانه وبادگیر هستند. جهت خانه‌ها نیز به گونه ای است که وزش بادهای کویری، ساکنان منازل را در گرمای طاقت فرسای روزهای بلند تابستان خنک کند.
بناهای مسکونی قدیمی همه گلی با تزیینات آجری می باشند. مسجد، درقلعه، انبارآب بالای ده، انبارآب قلعه، مزارابومنصور، برجهای قلعه، مدرسه قدیم، حمام و...از جمله دیدنیهای این روستا است.
لهجه مورد استفاده در این ده با سایر دهستان‌های اطراف متفاوت و قابل تمییز است. از محصولات مهم ریاب می توان به زعفران، صیفی جات، انار، انگور و انواع محصولات دامی اشاره کرد.
عمده آب کشاورزی از قنات آن تأمین میشود. گفتنی است مزار ابومنصور ریابی -وزیر خردمند و متدینی که بیست سال وزیر طغرل سلجوقی بود و به خاطر او دوازده سال خراج گناباد به ابا منصور بخشیده شد و خواجه ابا منصور این خراج را به مردم گناباد بخشید- در نزدیکی مظهر قنات قرار دارد.
شایان ذکر است که این روستا در سال 1387 هجری شمسی در زمره آثار ملی کشور به ثبت رسیده است. در سالهای اخیر سازمان میراث فرهنگی اقدام به مرمت بخشهایی از این روستای تاریخی کرده است.
